Rozdział #6 " W pogoni za poszukiwanym "

        Od rana było słonecznie , pierwszy raz od paru miesięcy poczułam że chce mi sie żyć ! Obudził mnie głośny trzask z kuchni  , wstałam i szybko tam poszłam okazało się że moja młodsza siostra i Alex postanowili zrobić mi śniadanie . Cała kuchnia była w mleku i płatkach .
- Alex , Amy ... błagam was
- No co chcieliśmy ci zrobić śniadanie - wytarł włosy .
- Właśnie , śniadanie . A nie rozwalać kuchnie
- Przepraszam to był mój pomysł
- Dobra cicho już .
Pomogłam im sprzątać . Po tym , położyłam się w swoim pokoju na łóżku i myślałam o "swoim życiu "
Nagle poczułam że ktoś mnie przytula , był to Alex . Usłyszałam jego ciepły głos który mówił " Będzie dobrze" Przytuliłam nasza małą księżniczka , tak mówiłam na alexa , wydawał mi się taki blisko , tak jak Nathan choć go dobrze nie znałam . Brązowo oki chłopiec patrzał się na mnie swoim wzrokiem . Odgarnęłam włosy z twarzy , poczułam że alex pocałował mnie w czoło .

***

Spałem znowu w jakiejś piwnicy , przemarzłem . Wyruszyłem w drogę powrotną . Szedłem poboczem autostrady . Szedłem z myślą o Elenie . Napewno się o mnie martwi , ale cóż musi poczekać . Zatrzymałem się na wiadukcie , oglądałem panorame miasta . Nie wiem gdzie byłem , ale nie był to Londyn . Miasto było małe z starymi budowlami , otoczone polami i lasami . Postanowiłem iść zapytać o drogę oraz znaleść transport . Wszedłem do sklepu , za ostatnie pieniądze kupiłem sobie jedzenie . Usiadłem na ławcę, koło mnie przeszła kobieta z małym dzieckiem . Mała dziewczynka zapytała :

- Czemu ten pań jest brudny i śmierdzi - zapytała mamę małą blondynka 

- Kochanie ten pan jest bezdomny 

- Ojej , przygarniemy go 

- Nie , choc - poszła z nią .

Dziewczynka patrzała się na mnie jeszcze długi czas , Uśmiechnąłem się do niej , pomachała mi . 

***

Wyszłam z Alexem i Amy szukać Nathana . Poszliśmy w strone lasy , gdzie nathan lubiał przebywać . Alex niósł Amy na plecach:

- Coś czuje ze go tu nie bedzie - powiedziałam chłodno 

- Myśl pozytywnie 

- Jestem pesymistą , przepraszam 

- Nie przepraszaj mnie 

- Muszę , jestem chamską idiotką 

Zauważyłam że stanął .

-Nie jestes nia , co sie dzieje . Nie osądzaj siebie o zniknięcie Nathana 

- Nie osądzam siebie . Poprostu mogłam mu pomóc zanim było zapóźno

Resztę drogi nie odzywałam się do Alexa , przypomniał mi bardzo Nathana , w sumie to był wkońcu jego brat jasne ze mają coś w sobie podobnego . Chciała bym poznać ich ojca , wiecie wkońcu znałam bym każdego Sykesa . Nathan i Alex mają to do siebie ze obydwoje nie zostali przez nikogo dobrze poznani , w sumie sami sie jeszcze dobrze nie znają  .Nathan opowiadał mi kiedyś o tym że oprucz jego starszej siostry z poprzedniego małżeństwa jego mamy ma jeszcze dwóch braci , lecz ich nigdy nie znał i nie miał okazji poznać . Popatrzałam się na Alex'a i Amy :
- Alex
- Co
- Kim jest twoja matka ?
Alex się nie odezwał , patrzał się smutnym wzrokiem na mnie :
- Moja mama nie żyje , umarła 3 lata temu
- Przepraszam , nie powinnam cie o to pytać
- Nic się nie stało , z kąd mogłaś to wiedzieć
- Przykro mi
Alex przez reszte drogi nie odzywał się .

***

Wszedłem do jakiegoś zakładu mechanicznego :

- Dobry  , wie pan którędy do Londynu bo sie zgubiłem .

- A jakieś 400 mil chłopaczę

- Jak to ?

- Witamy w Szkocji 

- Cholercia

- Zgubileś sie nie masz pieniędzy na pociąg zgadłem ?

- Ta

- Prosze- dał mi 100 zł - powinno wystarczyć jakieś 10 km z tąd jest miasto z tamtąd wejdziesz do pociągu i pojedziesz do Glasglow 

- No dobrze, dziękuje bardzo.

Wyruszyłem w drogę 

***

Następnego dnia :

Postanowiłam zadzwonić do fundacji która szuka zaginionych ludzi .  Od dystrybutora dostałam radę żeby zgłosić jego zaginiecie na policje , ale się wahałam . A co jeśli Nathan ukrywa się przed policją ?!

Zauważyłam Alex'a w drzwiach :

- I co ? 

- Kazali mi iść na policje

- Ok ! to choć

- Stój - zatrzymałam go - nie możemy 

- Czemu niby ?

- A jak on ukrywa się przed policją ?

Usiadłam i z nim rozmawiałam . Postanowiłam sama go odnaleść ...